Despois de ler as excelentes listas xa aquí publicadas, envío a miña que
versa sobre as poucas curtas que vin na breve, mais fermosa estancia de
Vila do Conde. Todas tocan temas do meu interese, malia non ter
conquerido ningún premio. Están ordenadas por países
Bélxica
Albertina
de Alexis Van Stratum, 2014: Un relampo de vida en forma de veciño
cólase no illamento voluntario dunha anciá de 81 años.
Benvida de Pablo Muñoz Gómez, 2013: Relato cheo de humor en relación aos servizos de acollida de inmigrantes na zona flamenca.
O camiño da carne de Deben Van Dam, 2013: rutina, tedio e desacougo dun enfermeiro nun centro de coidados paliativos
Brasil
Sen corazón de Tiāo, Nara Normande, 2014: Este é o nome que dan á rapaza
protagonista unha pandilla de amigos adolescentes coa que por quendas
manteñen individualmente encontros sexuais, mentres o resto desde "a
barreira" exercen de "voyeurs". O mutismo, o hieratismo dela, o
achegamento afectuoso dun deles , máis o lugar onde se producen os
encontros ( unha especie de ampla e circular piscina de duro cemento,
baleira, nun descampado que reforza o significado) fixo que fose a que
máis me chegase ao corazón.
Finlandia
Raíña das lascas (estilhaços) de Anna-Sofía Nylund, 2012: Confesións sexuais dunha muller
madura e do seu alienante e desubxectivizado modo de vida. Tan dura que
so a concibo filmada con figuras (tallas de madeira?) nas que é doado
imaxinar a fragmentación e disolución en lascas da protagonista,
narradora. Faime lembrar as figuras de arxila d'A Imaxe Perdida de Rithy
Panh.
Finlandia-Suíza
Kyrkogärdsö de Joakim
Chardonnens, 2012: unha pequena nena na inmensidade da xeada paisaxe
nun illado lugar desta pequena illa do Báltico
Portugal
Cinema de Rodrigo Arelas, 2014: Saudade das vellas salas e proxeccións
False Twins de Sandro Aguilar, 2014: A máis innovadora e menos narrativa
E
para rematar a longa da americana Kelly Reichardt (foco) Wendy e Lucy: para a solitaria e desarraigada protagonista, a viaxe na procura dun
mellor futuro detense nun lugar remoto de Oregón onde non ten cabida o
"soño americano". Fóra de Vila do Conde, gustoume e moito a última parte d'A Esmorga.
Uxía Villarino
Ningún comentario:
Publicar un comentario